Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Duo Reges: constructio interrete.

Si quae forte-possumus.

Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Hunc vos beatum;

Explanetur igitur.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Laboro autem non sine causa;

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?

Idque quo magis quidam ita faciunt, ut iure etiam reprehendantur, hoc magis intellegendum est haec ipsa nimia in quibusdam futura non fuisse, nisi quaedam essent modica natura. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? An haec ab eo non dicuntur? Bonum valitudo: miser morbus. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.