Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Duo Reges: constructio interrete. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Bork

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Laboro autem non sine causa;

Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Ecce aliud simile dissimile. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Sit enim idem caecus, debilis. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Avaritiamne minuis?

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Quare conare, quaeso.

Sed quot homines, tot sententiae;

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. At enim hic etiam dolore. Nunc agendum est subtilius. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?