Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Duo Reges: constructio interrete.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Peccata paria.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Quonam modo?

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Primum quid tu dicis breve?

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Idem adhuc;

Tum mihi Piso: Quid ergo?

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Rationis enim perfectio est virtus; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem illustriorem satis ornatus possit accedere. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;