Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? At, si voluptas esset bonum, desideraret. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?

Duo Reges: constructio interrete.

Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Primum quid tu dicis breve? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Venit ad extremum;

Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.

Recte dicis;

Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Quae duo sunt, unum facit.

Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba corrigi. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?